Authenticiteit: Compromisloos jezelf zijn ~ deel 1

 

Trouw zijn aan jezelf, oorspronkelijk handelen, echt zijn, zijn wie je werkelijk bent.
Allemaal aanduidingen die uitdrukking geven aan authentiek zijn.

Ben je authentiek, dan ben je jezelf. Je leeft volgens je eigen maatstaven en waarden.
Je volgt je eigen pad en creëert een leven dat past bij jou.
Zoveel verschillende mensen, één jij. Uniek, authentiek.

 

Maar hoe makkelijk of moeilijk is het eigenlijk om jezelf te zijn?
Hoezeer word je authenticiteit beïnvloed (geremd of aangemoedigd) door je omgeving?
Hoe authentiek ben je als iets doet wat tegen je gevoel ingaat?
En, wat heeft hoogsensitiviteit daarmee te maken?

In dit artikel beschrijf ik hoe een eenvoudige situatie me confronteerde met mijn onvermogen om voor mezelf te gaan staan. En hoe me dat definitief op een pad zette wat ik nog steeds bewandel. Namelijk steeds meer worden en zijn wie ik ben.

 

Autenticiteit: de proef

 

Ik ben zo’n jaar of 28. In Amsterdam studeer ik aan de theaterschool. Om mijn studie deels te kunnen bekostigen werk ik parttime bij de AKO, een keten van boekhandels. Mijn taak is het om achter de kassa te zitten en af en toe kleine klusjes te doen in het magazijn.

Werken voor het geld. Ja dat is het. Maar ik weet waarvoor ik het doe. En ik heb een super leuke – mannelijke – collega. Dat scheelt.

In die periode heb ik veel geleerd. ‘s Ochtends om 06.00, de tijd dat ik begin met werken, is het Centraal station geen fijne plek om te zijn. De hele dag zitten is aan mij niet beteed.

En nee, werken bij de AKO is absoluut geen onderdeel van mijn uiteindelijke levensbestemming.

 

Een dilemma

 

In de middag krijg ik de taak om de voorraad in het magazijn te tellen. (Ja, het is lang geleden …) Alle tijdschriften, en dat zijn er nog al wat, tel ik braaf en ik maak een keurig staatje.

Na 2 uur komt de hoofdmedewerker naar me toe en bekijkt de resultaten.  Mmm zegt ze, ik zie dat je van links naar rechts geteld hebt. Dat klopt niet. Het moet over. Het moet van rechts naar links, zo doen we dat altijd.

Mijn mond valt open.
Je kunt de telling toch gewoon omdraaien? zei ik.

Ze kijkt me glazig aan.
Omdraaien? Nee dat kan niet. Het moet over. Doe het maar opnieuw.
Een steekspel ontstaat. Heen en weer.
Omdraaien, nee opnieuw.
Omdraaien, nee opnieuw.

 

Zie je het voor je?
En, waar gáát het eigenlijk over?

 

Innerlijk & uiterlijk – een dilemma

 

Waar het over gaat? Mijn eigen waarheid staat op het spel.
Ik ben het er pertinent niet mee eens.
Vind het ronduit belachelijk.
Begrijp het ook niet.
Kortom, tijd voor een stevige discussie.
Dus.

Hoe trouw aan mezelf durf ik op dat moment te zijn?
Authentiek, oprecht, zodat ik mezelf die avond eerlijk in de spiegel kan aankijken?
Ben ik opgestapt? Heb ik ruzie gemaakt? Ben ik voor ik mijn waarheid gaan staan?

 

Je begrijpt, ik zit ik een innerlijk conflict. In die tijd heb ik het geld hard nodig. Stennis maken zou me mijn baan doen verliezen. Dacht ik. Dus, ik maak een keuze: ik doe wat me wordt gevraagd. De telling doe ik gewoon over. Tenslotte wordt ik er voor betaald.

Ik marchandeer met mezelf.

Op dat moment ben ik niet blij met mezelf. He-le-maal niet blij. Ik heb me geschikt in een situatie waar ik het pertinent mee oneens ben. Nog dagen later heb ik pijn in mijn buik als ik er aan denk.

 

Mijn hoofd vindt het een kleinigheid maar mijn lichaam beslist anders. Van binnen voel ik me ziek. Knoop in mijn maag die maar niet verdwijnt. Misselijk. Kloppende hoofdpijn. Alsof mijn lijf wil zeggen. Het klopt niet. En toch doe je wat je niet juist vind. Auw. Luister. Luister.

Voor mijn 28e ga ik prat op mijn eerlijkheid. En dat ben ik ook. Meestal. Maar op dat moment bij de AKO word ik me echt bewust hoe belangrijk het is om trouw te blijven aan mezelf. Belangrijker dan wat dan ook.

In mijn leven volgen nog vele van dit soort situaties. En met iedere situatie wordt het belang ervan groter. Maar ik heb nu een bondgenoot, namelijk mijn sensitief lijf. Ze is mijn mijn kompas. Dat fijnzinniger en fijnzinniger afgestemd raakt. Ongelooflijk dat ik dat voorheen niet zo heb ervaren.

 

Sometimes making a living and making a life
point in opposite directions ~ Pico Iver

 

Authentiek zijn: je diepste waarden uitdrukken

 

Wat ik op dat moment – en op ieder moment dat ik tegen mezelf in ging – ontdek, is dat mijn verlangen om authentiek en zuiver te Zijn ongekend sterk, diepgeworteld en intens is.

Ze eist van me dat ik volledig mijn eigen Pad zou volgen en radicaal zou worden in mijn keuzes.

Er is niet zoiets als een beetje authentiek zijn. Je bent het of je bent het niet. Authentiek Zijn betekent dat je je eigen keuzes maakt, vanuit je eigen oorsprong en waarden. Je kiest dan niet omdat een ander zo kiest, maar omdat iets jouw eigen voorkeur heeft. Je bent trouw aan je eigen gevoel, intuïtie en waarheid, alleen in je eigen gezelschap, maar vooral in contact met anderen.

 

Want ga maar eens staan voor jeZelf in een omgeving die je vijandig gezind is. Of als er innerlijk verschillende waarden of behoeften met elkaar in conflict komen zoals bij de AKO.

Of als er angst bij komt kijken.

Om belachelijk te worden gemaakt, jezelf te verliezen of een ander zoals een geliefde, familielid of vriend(in). Om afgewezen te worden, alleen te staan, geen referentiepunten in de buitenwereld te hebben. Je baan te verliezen die je nodig hebt….

 

De ontwikkeling van een authentieke levenshouding is een weg

 

Authentiek zijn is niet makkelijk. En tegelijk is het het makkelijkste dat er is. Uiteindelijk. Ik heb een aantal lessen geleerd en ik deel graag de drie belangrijkste met je.

De eerste stap op weg naar authenticiteit is bewustzijn. Inzien en accepteren dat ik op vele momenten niet authentiek ben geweest. Dat is intens pijnlijk. De confrontatie met zoveel onechtheid is overweldigend.

Bij de AKO, daar heb ik nog een tijdje doorgewerkt, voor het geld. Mezelf compromitterend. Met pijn in mijn maag. Daarnaast heb ik mijn verlangen naar echtheid, volledig mezelf zijn omhelsd, gekoesterd, geknuffeld en geëerd. De fragiliteit en het onvermogen om op dat moment mijn eigen werkelijkheid te creëren, daar heb ik een roze strik om gedaan.

Ook al deed het me geen goed geld te ontvangen voor iets wat ik tegen mijn zin (lees waarheid, gevoel) in deed, toen kon ik het niet anders. Mijn angst was te groot. Dat is ook waarheid. En daar heb ik mezelf voor vergeven.

 

Een volgende stap is steeds opnieuw te luisteren naar mijn innerlijke stem die vertelt wat voor mij het model is om naar te leven. En de moed hebben daar op te vertrouwen.

Dat vraagt om mezelf volledig serieus te nemen, mijn lijf te eren, echtheid van onechtheid te leren onderscheiden en ook in anderen authenticiteit te waarderen en lief te hebben. Oh en terugkomen op eerdere beslissingen, beloftes, afspraken of verbintenissen omdat het toch niet goed voelt.

 

Misschien wel de belangrijkste stap is zelfcompassie. Geen stap van A naar B maar een ongoing process. Leren om mezelf uiteindelijk te omarmen in al mijn kwetsbaarheid, eigenaardigheden en angsten. Maar ook in mijn talenten, schoonheid en moed.

Voor mij duurt het jaren, maar uiteindelijk durf ik meer en meer mijn unieke pad te volgen en mijn authenticiteit te leven Mijn eigen bedrijf bijvoorbeeld is een uitdrukking van mijn diepste waarden.

 

 

De vervulling van authentiek zijn

 

Je authenticiteit ontdekken en leven is een proces dat haar eigen wetten kent. Je zult afdwalen en niet trouw zijn aan jezelf. En je zult pijn hebben en weer terugkeren.

Je zult ontdekken wat je diepst gelegen waarden en waarheid zijn en ze niet leven. Het is namelijk niet makkelijk om ze naar buiten te brengen en in de wereld te zetten. Het vereist moed en geduld. En hoe meer je durft, des te meer angst er komt.

Maar, het is het waard. Volledig. Hoe moeilijk soms ook.

Er komt een moment dat je voelt dat wel of niet authentiek zijn geen keus meer is. Want hoe meer je je eigen waarheid leeft des te meer vervulling je ten deel zal vallen. Zodra je de diepe verbinding hebt ervaren met wie je werkelijk bent zal je innerlijk weten je laten voelen en horen wat klopt en wat niet.

Dan is het niet meer mogelijk om te kiezen tussen innerlijke tegenstrijdige belangen. Want dan is de pijn van onechtheid te groot en valt er niet meer te onderhandelen met het verlangen om je eigen waarheid te spreken.

In de tussentijd leren we.
En blijven we leren.

 

 

Authentiek hoogsensitief

 

Wat heeft hoogsensiticiteit hiermee te maken? Als HSP voel ik dat het wezenlijk is om authentiek te zijn. Het is net alsof die buitengewone sensitiviteit me is gegeven om als graadmeter te dienen.

Trouw zijn aan mijn innerlijke waarheid brengt me een diepe blijdschap, een stromend lijf en een zingend hart . Maar zodra ik niet trouw ben aan mezelf reageert mijn lichaam met allerlei sensaties die me dwingen te stoppen. Ze zijn niet – meer – te negeren. Dan dank ik mijn sensitief zenuwstelsel dat mijn gids is naar wie ik werkelijk ben.

 

Zo heel af en toe komt die situatie bij de AKO nog eens voorbij in mijn gedachten. Dan voel me dankbaar voor dat moment en alle andere momenten waarop ik niet trouw was aan mezelf.

Door mijn waarheid te compromitteren is mijn innerlijke stem alleen maar sterker geworden.
Haar zachte fluistering horen, (her)kennen en volgen, ontroert me nog immer.
Dus dank aan de weg die leidt tot wie ik ben geworden.

 

 

 Hoe authentiek durf jij te zijn?
En in welke situaties vind jij het lastig om authentiek te zijn?

Van harte nodig ik je uit hieronder je ervaring te delen.

met warmte,
Anita